Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/165

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

СЬПІЧЫНІ

Мы ўжо з вамі прайшлі прывітаньні звычайныя і ўчора пачалі так званыя прывітаньні шыварат-навыварат. Паўторым тое, што пачалі. Як будзе: сабачая твая кроў?

МІКІТА

Пся крэў, затрацона душа.

СЬПІЧЫНІ

Як будзе: згінь ты прападзі, нячыстая сіла?

МІКІТА

Ідзь пан до сту д‘яблув за Буг.

СЬПІЧЫНІ

Вельмі добра, дужа добра! Самае важнае, што не забыліся „за Буг“. А цяпер, як будзе: ня лезь, бо дастанеш поўху?

МІКІТА

Нех се пан не наставя, бо достанеш по пыску і ўтонеш в Немідзэ.

СЬПІЧЫНІ

Віншую, віншую! Зусім добра. Поступ у навуцы вялікі. Папрабуем затое з іншай бочкі. Перакулеце на наш манер такі зварот: ешчэ Польска не згінэла.

МІКІТА

Яшчэ Польшча ня згінула, але зьбіраецца згінуць.

СЬПІЧЫНІ

А цяпер ператлумачце: Двадзесьце пеньць.

(Уваходзіць НАСТА).

ЗЬЯВА VІІІ

МІКІТА — СЬПІЧЫНІ — НАСТА

НАСТА

Можаце віншавацца, панове! З пэўных крыніц я напэўна даведалася, што ўжо „нашы“ занялі Менск.