ГАНУЛЯ
А начуйце, мае дзеткі, начуйце, колькі хочаце! Гэны пакой, дзе вы кватаравалі, свабодны, дык і лезьце пакуль што туды.
ЯНКА
Шчыра дзякую! (Выходзіць з АЛЕНКАЙ і ГАРОШКАЙ. Уваходзіць СЬПІЧЫНІ).
ЗЬЯВА VІ
ГАНУЛЯ — МІКІТА — СЬПІЧЫНІ
МІКІТА
Вельмі паважанаму профэсару маё шчырае, меджду протчым, прывітаньне! Як гэта міла з вашага боку, што нават і ў гэтакі трывожны крыху час вы не забываецеся аб маёй адукацыі!
СЬПІЧЫНІ
Я толькі выпаўняю сваю місію, як і вы, мусье Зносілов, сваю місію. А ўзяўся за гуж — не кажы, што ня дуж.
МІКІТА
(выкладаючы слоўнікі)
Зусім справядліва, мусье профэсар. Мы з вамі высока трымаем свае сьцягі: вы сьцяг, меджду протчым, навучаньня, а я сьцяг, меджду протчым, вартаваньня. І наша патомства калісь занатуе, меджду протчым, нашы іменьні на залатой дошцы. Меджду протчым, мамаша, можа пакініце на хвіліну гэты пакой, пакуль у нас будуць цягнуцца лекцыі. (ГАНУЛЯ выходзіць).
ЗЬЯВА VІІ
МІКІТА — СЬПІЧЫНІ
СЬПІЧЫНІ
Можам прыступіць, мусье рэгістратар!
МІКІТА
Я ўжо гатоў, мусье профэсар!
