ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ
(скончыўшы пісаць)
Дзенькуен пану!
ЗЬЯВА V
ГАНУЛЯ — ГАРОШКА — АЛЕНКА — ЯНКА — МІКІТА
ЯНКА
(да Мікіты)
Ну і дурыгаловы гэтыя вашы вучоныя!
МІКІТА
Усё гэта, меджду протчым, тутэйшыя людзі: адзін дзякавы сын, а другі — арганіставы.
АЛЕНКА
Хоць яны і вучоныя і тутэйшыя, а ўсё-ж такі надта сьмешныя.
МІКІТА
Для асоб з глухой вёскі, мамзэль, можа яны і сьмешныя, але для Менскай рускай, меджду протчым, інтэлігенцыі яны зусім сур‘ёзныя вучоныя.
ЯНКА
Такія сур‘ёзныя, пане совбур, як і сягонешні выгляд вашай хаты, асабліва гэтыя хвасты ад шпалераў ды абразы задам наперад.
МІКІТА
Гэта, пане профэсар, ёсьць вынік майго апошняга, меджду протчым, службовага становішча і апошняй політычнай сытуацыі, якая ўтварылася ў Расійскай, меджду протчым, імпэрыі. Усё гэта вымагала тое-сëе зьмяніць і ў хатніх абставінах, каб такім спосабам надаць болей, меджду протчым, дэмократычнасьці і прастаты.
ЯНКА
Лёгкі і танны спосаб у вас дапасоўвацца да сытуацыі.