ЯНКА
Аж у Вільню!
ГАРОШКА
А так, аж у Вільню, пане настаўнік.
АЛЕНКА
там праслухала настаўніцкія курсы, і цяпер я — ваш таварыш: я таксама настаўнік!
ЯНКА
(жартаўліва)
Вельмі прыемна пазнаёміцца з новым конкурэнтам у маёй профэсіі.
АЛЕНКА
А цяпер я хачу вучыцца на курсістку, потым на доктара…
ЯНКА
А далей?
АЛЕНКА
Далей… ня ведаю. Але дзеля гэтай мэты мяне татка і ў Менск да вас прытарабаніў.
ЯНКА
Адно трохі ня ў час.
АЛЕНКА
Ня ў час?
ЯНКА
Так! Гэтыя новыя окупанты ды іншыя згрызоты не даюць табе спакойна працаваць у Менску. На маю думку, найлепей, пакуль што, ехаць на вёску і там прывучаць да навукі людзей і самой ад іх вучыцца. Бо я таксама выяжджаю на вёску.
АЛЕНКА
І вы? Ну што-ж? на вёску, дык на вёску! Нават хоць у пекла, калі вы параіце…
ЯНКА
О, там вельмі горача! Значыцца, згода?
