Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/114

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ГАНУЛЯ

Рабіце, што хочаце, а толькі з хаты ня пушчу!

(Ідзе да ГАСЬЦЕЙ. ГАРОШКА дастае з торбы сваю закуску і раскладае на століку).

МІКІТА

(да Ганулі на бок).

Меджду протчым, мамаша, я вас прасіў не запрашаць іх, а вы ўсё сваё правіце. (Да ГАСЬЦЕЙ). Цяпер, найясьнейшыя госьці, калі ўсе мы ўжо ўселіся, можна пачынаць. (Падымаючы чарку). За здароўе дастойных, меджду протчым, гасьцей!

ГАЛАСЫ

О, не! не! За здароўе імяніньніка! Віват! Ура!

МІКІТА

Дзякую, пакорна дзякую! Толькі я мушу ў вас, меджду протчым, мадамы і мусь, папрасіць прабачэньня за скромную, вельмі скромную вячэру. Сучаснае рэволюцыйнае забурэньне, выклікаўшае часовы ўпадак рангаў і клясаў, падкасіла і экономічныя падваліны дабрабыту рускай інтэлігенцыі, так што, калі і скромная вячэра, то не па маёй пэрсональнай віне.

ДАМА

Не вячэра скромная, а вы самі, мусье Зносілов, вельмі скромны. Цяпер такую закуску можна спаткаць толькі ў надта высокіх асоб.

ПОП

В нынешнія времена дажэ его прэосвяшчэнство воззавідовало-бы сіім блюдам.

ПАН

Ой, часы, часы! Весялей жылі нашы бацькі.

СПРАЎНІК

Ды што — бацькі? Я сам як жыў! Фю-фю!

ДАМА

(дапіваючы чарку)

Але напітак ваш, мусье Зносілов, цудоўны — нічым амброзія.