|
Ой, мае вы песьні,
Песьні весялушкі!
Будзьце мне слухмяны
Вы, мае пяюшкі.
Ці я сам у полі,
Ці я дзе з людзямі:
Цяжка мне, ня лёгка,
Калі я ня з вамі.
Мусіць я памёр-бы,
Каб мне вас ня стала;
Мусіць паваліўся-б,
Як бярно-павала.
Дык-жа будзем жыці
Разам днём ці ночай,
Пакуль сэрца б‘ецца,
Пакуль плачуць вочы!
Гаварэце, думкі,
Пакуль сонца ходзе,
Аб маёй старонцы,
Аб маім народзе.
Хай нясецца жальба
Там, гэй, на прывольле
Аб тэй нашай крыўдзе,
Аб тэй горкай долі!
Можа хто пачуе
Розгалас прастачы,
Ўстане і прагляне,
Ўсю няпраўду ўбача.
У вадным куточку
Беларусі нашай
Пры узгорку леса,
Пры лагчынцы пашы
|
