Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 2.pdf/288

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Можа з іншага хто краю
Скеміў-бы сумленьне,
Што яна там вычварае
З жалю і цярпеньня.

Што нам кажа ночкай цёмнай
На мяжы ў пракляцьці,
Як „дзяды“ ў нас векапомны
Стануць адпраўляці.

|}