Гэта старонка была вычытаная
На засушаныя кветкі
Клаўся-бы расой,
І каціўся-б праз палеткі
Сьветлай паласой.
Каб я птушкай быў крылатай,
Пець і лётаць мог,
Быў-бы птушкай незаклятай,
Па расе ня сох,
Груганом-бы я ня крумкаў,
Не наводзіў сьлёз,
А на крыльлях нашу думку
Да бога-б панёс.
Крыўду-ведзьму нашых межаў
Беднату і цьму,
Ўсё-б па праўдзе, як належа,
Вылічыў яму…
|}
