Гэта старонка не была вычытаная
І у будучыну, гляне
Думкай песьня Дудара,
З няпрывычным запытаньнем:
Ці прачнуцца не пара?!.
Так даўно у нас ня йгралі,
Дзіў адно плыве і чар,
Што раз вышай, што раз далей, —
Знаць, бывалы ён Дудар.
Старасьвецкі ён музыка,
Важна толк вядзе ў дудзе,
Важна доляю вялікай
І свабодаю гудзе.
На курганавым каберцы
Нячувалае чуваць,
Што ўсё можа толькі сэрца
Беларусава паняць.
|}
