|
— Хадзеце, хадзеце, вясёлыя людзі!
А жыва да нас на таргоўлю:
Пакупка—гасьцінчык вам кожнаму будзе
Чырвоненькі, хатняй гадоўлі!
Паціху… ня бойцеся — пойдзе ўсё гладка, —
Крый, божа, якога прымусу.
Маленькая рэч, — як матыль ці стрынатка…
Ўсёй куплі — душа беларуса.
Меў хату, меў поле; — прышлі і забралі…
Сам вінен: ня ўмеў пільнаваці.
Ну, ўсякаму-ж трэба як-небудзь жыць далей, —
Душу вось і можа прадаці…
Падходзь-жа, паночку!.. зьнімі акуляры —
Лепш будзе агледзіць пакупку;
Ты, барынька, так-жа падбліжся!.. мы нары
Дамо нават з ёю, галубкай…
Штось срэбнікаў з трыццаць — як піша ў законе —
Узяў за хрыста калісь Юда…
Аб гэткай цане ані сьнім мы сягоньня:
Станела ўсё — душы і цуды.
Дасьцё крыві з каплю, з гарошынку чэсьці,
І — ваша душа ва ўсёй хвале…
Бо так — ня купіўшы — ня сьлед на крыж весьці,
Гатовы сказаць, што вы ўкралі…
|
