Магдалена. А што? біць будзеш? Ну, толькі папрабуй!
Гаўдэнт. А вось і папрабую! Памятаеш, як раз…
Магдалена. Ну, папрабуй!.. Пры людзёх не пасьмееш!
Гаўдэнт. А вось і пасьмею! (хоча яе лупцаваць).
Магдалена. Ня сьмей! Не чапай!.. Буду крычаць!.. Сорамна… там граф… пачуе… (тузаюцца).
Зьява 18.
Мяшочак, Гаўдэнт, Магдалена, Мацальскі і інш. госьці.
Мацальскі (уваходзіць, за ім госьці). А цяпер, мэсье і мэдам, я прапаную…
Гаўдэнт (да Мацальскага). А вось як я табе задам „мадам“, дык ты й сваіх не пазнаеш! (кідаецца на Мацальскага).
Мацальскі (баронючыся крэслам). Што гэта?! Гэта мавэтон!.. Мэсье і мэдам!..
Гаўдэнт. Я табе пакажу! Ня будзеш ты баб цягнуць да сябе ў госьці! Ня будзеш ты больш ў кутох цалавацца! Бачылі яго! А яшчэ граф!
Уршуля (падыходзячы да Гаўдэнта). Перш-наперш, выбачайце, я ня баба, а паненка, а па другое, якое вам дзела да гэтага, што між намі было?
Гаўдэнт. А вы чаго тут лезеце? Ніхто-ж вас не чапае, дык сядзеце ціха і ня лезьце!
