Гэта старонка не была вычытаная
Галадуе Алёнка тута
Пад уціскам сьятога „Крыжа“,
Безбрэжнае мора пакуты,
Бязвыходная роспач і жаль…
Ёй-бы крыльлі, ды моцы бяздоньне
Не парканы, а вольная шыр!..
І хаваецца блёклае сёньня
Ў таямніцах дзявочай душы.
… І бягуць за хвілінай хвіліна,
Пахмурнее жаданьняў вянок.
І ня бродзіць у кляштарнай стыні
Бурапенных уздымаў віно,
І раптам —
сівыя званіцы
Нібы нехта з абшараў зрыў,
І гатовы палегчы ніцма
Калішнія гаспадары,
Векапомныя, грозныя хвалі…
То Кастрычніка жорсткі вал.
Ён рукою з бранёвае сталі
Шмат каму па шыям наківаў!…
4
Імчыцца завея…
І непагадзь сее.
і сьцюжу,
і лёскат,
і боль…
Чырвоныя дахі,
