Старонка:Штурм (1930).pdf/39

ЯЕ ШЛЯХ

1

… Старана з багацейшым мінулым,
Пералесісты, згорблены стан.
Для мяне ты —
Імя Марыулы
З улюбёных калісьці „Цыган“…

Ціхі бор захаваў свае думы
І глядзіцца ў вакенцы вазёр.
Гэтак многа таемнага суму
Тут схавана
ад дзедавых пор.

Гэтак многа журбы і трывогі
На забытых сьцяжынках лягло,
Але вабяць
сівыя парогі
І нябёс пераліўнае шкло.

На малінавай зорцы растаньне
І балотаў спрадвечная твань…
Там электрыкі дзіўнай мільганьне
Зараз новую
ўзьвесьніла рань.