Гэта старонка не была вычытаная
∗
∗ ∗ |
Асеньнім надвор‘ем глядзеў лістапад
На шэрыя грані граніту.
І цені,
што Зімняга крылі фасад,
З „Аўроры“ былі перабіты.
І рэжучы млявы, паўночны угар
Машыны адмервалі мілі.
І Смольны глушылі
гудзеньнем фанфар
Закрытыя аўтомобілі.
Здавалася, сьцягаў чырвоных ігра
Прадвесьнем інакшага ранку.
І гудам аргану
гудзеў тэлеграф
На першых шляхох і паўстанках.
Па цьмяных дарогах, ля стрэлак,
у ноч
Каціліся ў даль эшалёны.
зноў пагражалі няўхільнай вайной
Разьбітыя ў дошкі вагоны.
За імі сьцяною
стаяў Ленінград,
Краіна была, як ракета.
Над пылам нікчэмных, сівых колёнад
Віліся агні і дэкрэты.
