Перайсці да зместу

Старонка:Шляхам жыцьця (1913).pdf/152

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

А што-ж вам беларус такога
Пасьмеў зрабіць, пасьмеў сказаць?
Эх, трэба ўчыць ешчэ вас многа,
Як свайго брата шанаваць!
Эх, кіньце крыўдамі карміцца—
Кожын народ сам сабе пан;
І беларус можэ зьмясьціцца
Ў сямьі нялічанай славян!
Напасьцяй, лаянкай напраснай
Грудзей не варта мазаліць!
Не пагасіць вам праўды яснай:
Жыў беларус—і будзе жыць!
Ня столькі «хамскіе» натуры
На карках вынеслі сваіх!
І сьвіст даношчыкаў пануры,
Паверце, не запудзіць іх!
К свабодзе, роўнасьці і знанню
Мы працярэбім сабе сьлед!
І будзе ўнукаў панаванне
Там, дзе сягоньня плачэ дзед!

|}



Гэй, капайце, далакопы…

Гэй, капайце, далакопы,
Яміну-магілу,—
А шырока, а глыбока,
Колькі хваце сілы.
Так капайце днём і ночай,
Помачу склікайце,—
Бо ў тым доле хаваць будзем,
Беларусь хаваці.

*

Гэй, ударце, загудзеце,
Званы з усіх вежаў,
Каб ніхто ўжо пары гэтай
Дома не залежаў.
Так зьвініце, не кідайце,
Дружыну склікайце…