Гэта старонка не была вычытаная
∗ ∗
∗ |
Можа ня кожны чытае,
ня кожны чуе балючы крык…
Недзе там, на палёх Кітая,
абвясьціў дыктатуру штык.
Кітай —
гэта жоўтая такая краіна…
Кітай —
увесь у мінулым.
А мінулае —
багдыханы й мандарыны,
ды чатырыста міліёнаў кулі.
Быльлём зарасьлі мінуўшчыны тропы
і няма ні кос, ні мандарынаў…
Праз гарматы бабулька Эўропа
з Кітаем загаварыла.
На палёх Кітая сьвішчуць кулі,
на палёх Кітая вытаптаны рыс:
моцна селі на плечы пакорных кулі
нязьлічаныя гаспадары.
