Гэта старонка не была вычытаная
Вандравала гора з бядою,
вандравала ня год і ня два.
Не пральлецца віно дарагое
на вузорны пэрсідзкі дыван.
Сёньня кроў яшчэ можа льлецца,
але заўтра —
вялікі паход…
Вось зачым на роднай жалейцы
граю я пра бунтуючы ўсход.
