Гэта старонка не была вычытаная
Я замарыў…
Мілай песьняй зажурыўся,
Сонца раніцы па песьню палі росы…
Ў лазарэце і ў лахмоцьцях тут сябры ўсе,
Ў лазарэце ўсе таварышы — ды й проста,
І сягоньня прынясьлі дый кінулі.
Толькі мы цыгаркай угасьцілі, —
Гэта-ж ты была, таварыш Ніна,
Маладая і зусім бяз сілы.
Добра, добра на сівым Каўказе
Плёскаць сэрца кудлатаю песьняю,
Але скроні зачыніш — адразу
Ў сэрцы
новыя.
песьні —
ўзьвесьняць!
