Старонка:Чорнакудрая радасьць (1925).pdf/30

Гэта старонка не была вычытаная

Ласкавай, як шаль ды з Харасана.
Беларусь!
Я на палкім Каўказе,
Дзе сіней, чым на Захадзе, дні,
Беларусь! Я табе ня здрадзіў
Ды і песьні сваёй не зманіў…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Добра, добра на сівым Каўказе
Плёскаць сэрца кудлатаю песьняю.
Але скроні зачыніш, — адразу
Ў сэрцы
новыя
песьні —
узьвесьняць!

Міг…
І сэрца ў лапцюжнай кавылі,
Ў ціхім рокаце песьні мінулае.
Хай паны мне на целе застылі
Сіняй ранай вінтоўкі сутулае.
Хай ўсе нэрвы агнямі прапалены
І цыгаркай пракураны лёгкія,
Дні, зьвінячыя голасам Сталіна,
Ў сэрцы сінімі грозамі плёснулі.

Помніш — ветры падулі, як
Мяцелі…
Помніш — песьні мінулыя
Пелі…
„А ў полі — вярба,
Пад вярбой — вада,