Гэта старонка не была вычытаная
Радасьць сэрца расплёскаць у сум, Васількі дум ў граніт заплясьці Твае словы ў сэрцы ня згінуць — Комсамольцу пазбыцца жуды… Ах, ты-ж, Нінка, лясьністая Нінка, — Сэрца ласкай вішнёваю плёскае, Не зважай, што на палкім Каўказе Я яе, як цябе, палюбіў… Залучынілася песьняй кроў, — пасылаю песьні! Беларусь! Цябе пяю малітвай, |