Гэта старонка не была вычытаная
І край свабодным захавалі,
І людзям волю зьбераглі,
Хоць многіх мёртвымі схавалі
Ў глыбі халоднае зямлі…
Падзякі поўная, дзяўчына —
Сама ткачыха й стала ткаць
Чырвоны штандар ад краіны
Барцом за волю дараваць.
І трэці дзень за тканьнем к ночы,
За пільнай працаю ідзець…
Хутчэй, сяструхна! Прагнуць вочы
Твой дар ваякам паглядзець!
|}
