Старонка:Цішка Гартны (1923).pdf/54

Дар.

І ноч і дзень, і днём і ноччу
Сядзіць яна і пільна тчэ,
Хоць сон гняце яе на ўмочу
І сьлепат рэе ля вачэй;

Хоць рэжа больлю гострай сьпіну,
І тою больлю коле ў бок.
Ні раз губляецца дзяўчынін
Вяртлявы з цэўкаю чаўнок.

Яна астатнія патугі
Сілком зьбірае, і з рукі
З навою гоніць круг за кругам,
Шпіляе шчыльныя радкі.

Мінае час і чырвань нітак
Выходзіць ў гладкім дывану…
Каму-ж старэнна, на прыбытак
Дзяўчына тчэ, і што? Каму?

А тчэ яна ўжо дзень аж трэці
З чырвоні зрэбнае штандар,
Братом аддаць чырвон‘армейцам
За бой, за волю ў слаўны дар.

Аддаць за тое, што з напасьці
Яны пазбавілі народ,
Што новай цяжкай панскай ўласьці
Сваім жыцьцём спынілі ход,