Променем смуглыя твары
Ў працы жывой аддаюць.
Многа гадзіны прыпару
Сіл у людзей адбяруць!
Толькі нядарма ўсе сілы
Людзі сьціраюць свае,
Праца ўвесь сьвет ускарміла,
Праца нам шчасьце дае.
Працаю сілы прыроды
К людзям у слугі ідуць,
З ёю-ж у сьвеце народы
Лепшае долі прыждуць.
|}
Без работы. Няма працы — й сэрцу млосна — Дзень прыходзіць, і пытаньні Ў беглым строме[2] кроў ня льлецца, Нейкім болем хвіляй гляне Ходзіш блудзіш і, здаецца, І ня тое, што работа Не, ня тое. Хопе[5] з гэтым Што задарам марна гіне Няма працы… цяжка гэта |
Будзь пярэднім.
Непадатны, Днёў шчасьлівых — |
- ↑ моц, мацней і г. д. — з фанэтычнага боку не беларускае, заходняславянскае. Утварылася з праславянскага — могт+ј. Праславянскія злучэньні — т+ј, гт+ј, кт+ј — у беларускай мове далі — ч. У слове з даным каранём маем — немач. Іншыя словы — ноч (*нокт+ј), печ (*пект+ј), сьвечка (*свѣт+ј+ка) і г. д. Слова — моц — не знаходзіць сталага сыноніму ў беларускай мове. У паасобных выпадках з ім сходзіцца — сіла, дуж(ы), магутнасьць, крэпкасьць (у Насовіча) і інш.
- ↑ Герм. — бегу, цёку.
- ↑ Адзежы духоўнікаў; тут разумеюцца абрыўкі адзежы, лахманы.
- ↑ Полён. — беднасьць.
- ↑ Провінц. — хопіць.
- ↑ Для.
- ↑ Ня хістаючыся, сьмела.
- ↑ Здалёк.
- ↑ атруту.