|
1-шы падарожны (прыносячы галіну).
І пуста-ж, пуста ў гэтым лесе!
Нідзе галінкі не найці;
Вось тут абсохні і сагрэйся,
Найдзі дарогу ў бяспуцьці.
А помню, усё было іначай:
Папас тут меў ты, як папас;
Нічога воз гальля ня значыў,
Агонь ня зводзіўся, ня гас.
2-гі падарожны (кідаючы сук).
Цьфу! Каб ты ўсё пашло тут прахам![1]
Ну, і галоцяць[2] людзі лес:
Па сук і то з вялікім страхам
На хвойку чуць я, чуць узьлез.
Яшчэ паўгода, год, і будзе
Бяз блыску вогнішча, начлег;
Ня раз, ня два хтось блудам зблудзе
Усякай погані на сьмех.
3-ці падарожны (кідаючы лазіну).
Вось вам дубец лазы лазою!
З карэньня выдзер, як ё, ўсю;
Змарыўся, змогся, чуць устою.
Каб толькі выкрасіць агню.
Хай блысьне полымя пад неба —
Пара манаткі абсушыць…
Я падыду па торбу з хлебам,
А вы — вазьмецесь распаліць…
1-шы падарожны.
Я рад-бы славы даказаці,
Дый сваю губку[3] замачыў.
2-гі падарожны.
А я свой недзе цыр[4] затраціў, —
Даўно і люлькі ня курыў.
|
