леваго боку, засопшыся, с клункам у руках/.
ПРОНКА /абыймаючы Паўлюка за ногі/. Мой ты даражэнькі, мой ты залаценькі, я пры табе, і ўжо назаўсягды!.. Маеш, глянь, як сэрцэ бьаецца!..
ПАЎЛЮК /узіраецца, ці тые ўжо пайшлі/. А ці сказала ты панам, што замуж ідзеш?.. /Паўлюк гаворыць памалу/.
ПРОНКА /сьмяючыся/. Кабы не так! Ці сказала?.. А паня сказала, што я раблю мэзаліанс.
ПАЎЛЮК. А гэта што такое?
ПРОНКА. Паны так заўсёды кажуць, калі чэлавек вышэйшаго роду жэніцца з ніжэйшай і надварот. Паня казала: "Пронка дурная, што за мужыка ідзе, такая далікатная дзяўчына, да гораду і выгад прывыкшая". /Апёршы галаву на руках, ціха/. Мне гэта і самой у галаву прыходзіло. Мужыкоў я ніколі не знала і с хамамі не жыла. Сваякі мае, мая радня, як даведаюцца, то адракуцца саўсім ад мяне. Мой дзед меў два дамы, бацька у канцэлярыі служыў, а матка і на фартэпіяні іграла… Божухна, мой Божэнька! У дамоўцы бедная перавернецца…
ПАЎЛЮК /махаючы рукой/. Пустое!.. Паны пустое гавораць, а ты за імі. Якая там твая вышэйшасьць?.. С хамамі ты не жыла, то праўда, але с кім ты жыла! С шэльмамі жыла. І сама за імі брыла ў гразь, ды
