Гэта старонка не была вычытаная
VI.
Нашая ніва.
Сейбіт зары
Сее маўкліва
Сум аб дабры.
Жменяю семя,
Дужы узмах.
Ў золаку дрэме
Сонечны шлях.
Дзевы-дзянніцы
Кленчаць на ўсход
Ў кроплях расіцы
Буйны ўмалот.
Ўсюды прароцтвы…
Хто ж іх пайме?
Розум-убожства
Верыць зіме.
Вецер сьлязліва
Ўторыць яму;
Лозы жахліва
Вяжуць думу.
