Старонка:Угрунь (1927).pdf/71

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Я-ж ня вінна, ўсё бывае,
ой, напэўна, ўсё бывае
і ніхто аб тым ня знае…

Хочаш так, але сумесьле
ой, напэўна ўжо сумесьле
ўсё ня так, як твае мысьлі.

Але згіне гнеў, даруе,
ой, напэўна мне даруе —
прыбягу і пацалую…

|}