Гэта старонка не была вычытаная
Казалі нам.. А мы ў адказ ня многа…
Паўстаў прыгнечаны працоўнай стараны!
Жыцьцё зьмянілася! Ня будзе больш вастрогам!
Вякі над кручаю! Сьвяткуем перамогу!
Заплакалі разьбітыя званы!..
Пайшоў і я дарогай камяністай,
пайшоў з рабочымі пад сьвіст ліхіх віхур.
Пайшоў бадзёры я, з прыпеўнасьцю агністай!
І сёньня разам я з грамадай комуністых
за цэглай цэгліну ўскладаю ў новы мур…
∗
∗ ∗ |
Сьцежкі палыновыя замучанай зямлі
кветкамі вясьнянымі зайгралі-зацьвілі.
Сёньня ня сустрэну я ні сьлёзаў, ні журбы, —
радасьць сонцам сьцелецца, шчасьце барацьбы
Буйнымі калосьсямі зацьвіла дрыгва, —
Беларусь працоўная — краіна хараства!
Звонам разьліваецца, гоманам крыніц —
Залатая Будучына — бронзавыя дні!
