Старонка:Угрунь (1927).pdf/111

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

І крыўда і мароз у сэрцы струны рвуць,
такое першае маё азнаямленьне:
ішоў у вёску я — віліся лятуцецьні,
ішоў дамоў — схіліўшы галаву.