Гэта старонка не была вычытаная
Што?
Гэта зброд сьмяцьця?
Гудзіць, гудзіць навальніцай
аблава
за паясьніцай
жыцьця.
2
А вечар кадрыль адбівае,
пеніцца вуліцы звон.
Вечар прысеў і сьпявае
на рамах фабрычных вакон.
І гэтая песьня вам страшна?
Бі ў барабан, завод!
Дым выганяй на пашу —
на вольны прастор-небазвод.
Ёсьць такія, што ў бляску золата, —
галава, як і грудзі, наўсьцяж,
І прыкра ім, што сьпеў молата
Беларусі Савецкай — наш!
Эх, родная сталь машына,
беларускай рабочай зьвіні!
Песьня тваёй хвіліны
вылівае жалезныя дні.
1924 г.
|}
