Гэта старонка не была вычытаная
Даволі раны разьядае помста сольлю,
Ярмо жабрачае ахвачана агнём,
народжаным іскрой рабочага падпольля.
Уздрогнула зямля!
З зямлі прарваўся вар!
І ўжо ў астатняй,
але страшнай завірусе, —
як жылы,
сьціснуліся межы карт, —
ўзышла зямля —
Савецкай Беларусі!
∗
Краіна Саветаў, вялікая наша.
Зямля ў харастве нязвычайным, інакшым.
Шчасьцем гучэў тэлеграфны дрот —
быў Новы дзень,
быў Новы Год.
Воля узьвілася ў палёт сакаліны —
Радасьць рабочага і селяніна.
Сход сабіраўся, ўрачысты сход —
быў Новы дзень,
быў Новы Год.
Гудзелі гудкі, ня сьціхалі дубровы, —
плылі маніфэста агнёвыя словы…
Сонца пашло ў свой вялікі паход —
быў Новы дзень,
быў Новы Год.
