Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/67
З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
48.
ВАРАЖБА.
Ўсё зьнікла — шум дажджу, і ветру вой сярдзіты,
Блеск сіні пяруноў, за ўдарам гулкі ўдар.
Клубяцца шызыя астаткі грозных хмар,
Як у вадзе воск пчол пры варажбе наліты.
Што-ж гэта варажба прароча нам і глебе?
Пабач-жа, — зіхаціць блеск ясны сонца ўраз
Сярод разрыву хмар, і сямібарвны пас
Лукой прыгожаю лёг у бэзовым небе.
