10Я карміў цябе травой-мятліцай,
11Я паіў цябе расой сьцюдзёнай…
13Пераскоч на гэны бераг мора.
20Цяжкі сон сястры тваёй прысьніўся.
33З-пад падкоў пасыпалася гліна;
34Ды рвануўся ён — і перамогся…
43Скакануў — ды ў кепскую
гадзіну!
44Прыгнуў ён няўдала ў тое мора…
46Так знайшоў прадчаснае скананьне…
239. Украінскія. „У каго ты, дзяўчынанька, тварай удалася“… „Стаў хлапчына ля дзяўчыны“… „Сьлічна Галя Васілёва“… „А чаго-ж там на вуліцы“… Выдаюцца з аўтографаў (XI, № 11, аркуш 3).
Слова „твар“ („тварай“ у 1-м радку) поэта ўжывае ў жаночым родзе.
240. Расійская. „Сёньні дзень у нас сьветлы“. Выдаецца з аўтографу (п. XI, Nº 11, 4).
241. Пэрсыдзкія. „Я ўсё забыў на сьвеце і ведаю адно“… „Празрыстым пакрывалам ты агарнула твар“… Выдаецца з аўтографу (XI, № 11, 6).
242. Японскія. „Ах, як сьпявае…“ „Мілая, згадай…“ „Дзіўна кволыя…“ „Усё зьнікае…“ Выдаюцца з аўтографаў (п. XI, № 11, 7). У аўтографе вершы маюць падзагаловак „Танкі“. Згодна з нататкаю поэты (гл. ўвагу да в. № 236) Камісіяй прыняты загаловак „Японскія“.
