Захаваўся верш у чыставым рукапісе (п. VI, II) і ў чарнавікох — бяз двух апошніх радкоў (IV, 8, 35).
225. Рака срэдзь вулкі. Выдаецца з аўтографу (IV, 8. 33). Пераклад вершу P. Verlaine „O la rivière dans la rue“ з разьдзелу „Romances sans paroles. Streets“.
Рукапісныя варыянты (IV, 4, 6):
2Ці ява дзіўная, яна
3За морам фут у пяць зіяе…
У 6-м радку поэтам ужыта слова „мейсца“ ў значэньні „гораду“; яно выпраўлена на „места“.
Для параўнаньна з орыгіналам прыводзім францускі тэкст апошняе строфы.
|
La chaussée est très large, en sorte |
226. Шынок. Выдаецца з аўтографу (VI, II). Пераклад вершу P. Verlaine „L’ Auberge“ з разьдзелу „Jadis et naguère“.
Русіцызмы: „спросяць“ (4 р.), „слышыце“ (12 р.).
Прыводзім францускі тэкст другое строфы для параўнаньня перекладу з орыгіналам.
|
Jci l‘on fume, ici l‘on chante, ici l‘on dort. |
У 10-м радку чытаем: „Кароль чараўнікам“; у орыгінале: „les Rois Mages“.
227. Гул вулічных шынкоў. Выдаецца з аўтографу (IV, 6, 5). Пераклад вершу Р. Verlaine „Le bruit des cabarets, la fange des trottoirs“ з разьдзелу „La bonne chanson“.
У гэтым перакладзе аўтар ужывае наступныя дзеяпрыметнікі цяперашняга часу, утвораныя на ўзор расійскае літаратурнае мовы: „рыпяшчых“ (4 р.), „дымяшчы“ (7 р.), „ідушчы“ (10).
У слове „істоптаны“ (9 р.), ужыта неўласьцівая беларускай мове прыстаўка „із“.
Для параўнаньня з орыгіналам прыводзім францускі тэкст трох апошніх радкоў:
|
Toits qui dégouttent, murs suintants, pavé qui glisse, |
228. Трэск дроў; газьніцы блеск няяркі… Выдаецца з аўтографу (IV, 6, 21). Пераклад вершу P. Verlaine „Le foyer, la lueur etroite de la lampe“ з разьдзелу „La bonne chanson“.
Захаваўся чарнавы накід гэтага перакладу (у папцы IV. 6), у якім 3-ці радок чытаецца „у вачох каханкі“. Літ. Камісіяй прынята чытаньне першага аўтографу: „у вачох каханай“.
У 4-м радку поэтам ужыта дзеяпрыслоўе цяперашняга часу „дымяшчайся“, утворанае на узор рас. літаратурнае мовы; у гэтым-жа радку слова „пара́“ (з націскам на канцы) ужыта поэтам у сэнсе „час“.
