Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/490

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Верш выдаецца з „Вянка“ з наступным варыянтам у апошнім радку, уведзеным у тэкст з экзэмпляру № 2:
12„Сьлёзы-ж ліць“ зам. „а плакаць“.
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.

180. З Чарняўскага. (Пераклад з украінскае мовы).
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.

181. 3 Олеся. (3 украінскае мовы).
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
13„асьцюжэная“ — рус.
16„У нуднаму „рыпу“ зам. „у нудным рыпе“ застаўлена для захаваньня рыфмы з словам „ліпу“ (14 р.) (гл. увагу да № 52 — „Купідон“).

182. Астры. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
5„У цудоўнаму сьне“ зам. „у цудоўным сьне“ застаўлена для захаваньня рытмікі вершу (гл. увагу да в. № 52 — „Купідон“).
У апошнім радку ў поэты стаяла, мабыць, форма „усех“, якая, як відаць, рэдакцыяй „Вянка“ была выпраўлена на „ўсіх“.

183. У вёсцы. Верш друкаваўся першы раз у „Вянку“.
У 39-м радку ў „Вянку“ выдрукавана: „І вось, дабраўшыся ў падолак разам з ёй“. Згодна аўтографу (IV, 3, 2) выпраўлена: „разам к ёй“.
У канцы вершу ў 57-м радку Камісіяй для захаваньня рытмікі ўнесена слова „ўжо“:
„Хай шмат чаго [ўжо] з тых гадоў крыніца змыла“…
Рукапісныя варыянты (IV, 13, 33):
18З бакоў, калёсамі ізьбітай…
22Адны расьліны тут хоць трохі аздабляла…
23Расьлінамі вясковую нуду, — бо скрозь яго мак…
26Усыпалі гарод і пацешалі душу.
Рукапісны варыянт (IV, 3, 2):
40Трывожна плачучы, уткнуўся галавой…
Рукапісныя варыянты (папка IV, 8, 9):
55Вось што у вёсцы ўбачыў я,
56І ажыла ў грудзях душа мая…

57 І помніць ‘шчэ душа і сэрца не забыла…
Ні мала облікаў душа мая забыла…
59 І, можа, зьнікне у цёмнай глыбіне…
Хоць губіцца яна ў сардэчнай глыбіне…
Што зьнікне облік твой у цёмнай глыбіне…
І тоне твой абраз у цёмнай глыбіне, —

60Я веру, ў цяжкі дзень ты глянеш на мяне.
Русіцызмы: 2 — „мацярэй“, 8 — „чэрты“.
У 17-м радку зам. „абодвых“ застаўлена „абох“ для захаваньня разьмеру радку.

184. Вэроніка. Перадрук з тэксту „Вянка“ з наступнымі зьменамі паводле варыянтаў у экземпляры № 2:

21 Зьбіваў здалёку… (Экзэмпляр № 2).
Ураз „браў на вынас“. („Вянок“).
49 Таму з маленства…
І змалку шчыра…