Верш выдаецца з „Вянка“ з наступным варыянтам у апошнім радку, уведзеным у тэкст з экзэмпляру № 2:
12„Сьлёзы-ж ліць“ зам. „а плакаць“.
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
180. З Чарняўскага. (Пераклад з украінскае мовы).
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
181. 3 Олеся. (3 украінскае мовы).
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
13„асьцюжэная“ — рус.
16„У нуднаму „рыпу“ зам. „у нудным рыпе“ застаўлена для захаваньня рыфмы з словам „ліпу“ (14 р.) (гл. увагу да № 52 — „Купідон“).
182. Астры. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
5„У цудоўнаму сьне“ зам. „у цудоўным сьне“ застаўлена для захаваньня рытмікі вершу (гл. увагу да в. № 52 — „Купідон“).
У апошнім радку ў поэты стаяла, мабыць, форма „усех“, якая, як відаць, рэдакцыяй „Вянка“ была выпраўлена на „ўсіх“.
183. У вёсцы. Верш друкаваўся першы раз у „Вянку“.
У 39-м радку ў „Вянку“ выдрукавана: „І вось, дабраўшыся ў падолак разам з ёй“. Згодна аўтографу (IV, 3, 2) выпраўлена: „разам к ёй“.
У канцы вершу ў 57-м радку Камісіяй для захаваньня рытмікі ўнесена слова „ўжо“:
„Хай шмат чаго [ўжо] з тых гадоў крыніца змыла“…
Рукапісныя варыянты (IV, 13, 33):
18З бакоў, калёсамі ізьбітай…
22Адны расьліны тут хоць трохі аздабляла…
23Расьлінамі вясковую нуду, — бо скрозь яго мак…
26Усыпалі гарод і пацешалі душу.
Рукапісны варыянт (IV, 3, 2):
40Трывожна плачучы, уткнуўся галавой…
Рукапісныя варыянты (папка IV, 8, 9):
55Вось што у вёсцы ўбачыў я,
56І ажыла ў грудзях душа мая…
57 | І помніць ‘шчэ душа і сэрца не забыла… | |
Ні мала облікаў душа мая забыла… |
59 | І, можа, зьнікне у цёмнай глыбіне… | |
Хоць губіцца яна ў сардэчнай глыбіне… | ||
Што зьнікне облік твой у цёмнай глыбіне… | ||
І тоне твой абраз у цёмнай глыбіне, — |
60Я веру, ў цяжкі дзень ты глянеш на мяне.
Русіцызмы: 2 — „мацярэй“, 8 — „чэрты“.
У 17-м радку зам. „абодвых“ застаўлена „абох“ для захаваньня разьмеру радку.
184. Вэроніка. Перадрук з тэксту „Вянка“ з наступнымі зьменамі паводле варыянтаў у экземпляры № 2:
21 | Зьбіваў здалёку… (Экзэмпляр № 2). | |
Ураз „браў на вынас“. („Вянок“). |
49 | Таму з маленства… | |
І змалку шчыра… |