Рукапісныя варыянты з аўтографу п. IV (№ 13, ст. 34):
1 і 4На сонца я калісь глядзеў.
5Няхай з мяне цяпер хахочуць…
175. Рондо. „Узор прыгожы пекных зор“. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“. У „Красавіку“ вершы з такімі самымі загалоўкамі „Рондо“ і „Октава“ (гл. № 176) задатованы 1911-м годам. З прычыны таго, што поэта сьпіс вершаў да задуманага зборніку папаўняў з „Вянка“, трэба думаць, што і „Рондо“ і „Октава“ — тыя самыя вершы, якія выдрукаваны ў „Вянку“.
Рукапісныя варыянты (п. IV, 13, 14):
1Жывы вузор прыгожых, ясных зор,
2Гараць на сіняй шыры небасхіла;
3Як хороша агні адбіла
4Вада калюжын і гнілых вазёр!
5Якую пекнасьць ноч паўсюль зьявіла!
7Калюжын муць: напоўніць мрок прастор,
8І (устае) бачны будзе ў ёй гарашчы, мілы
9Жывы вузор.
11І чуе бор…
12І чуе луг, як жаба крэхча хіла.
13Ды ня чуваць яе вышэй ад гор…
Гэты верш ня зусім закончаны, — пабудова канцавых радкоў некалькі цяжкаватая; Літ. Камісія пакідае яго ў выданьні, каб не парушаць цэльнасьці зборніку.
1„пекных“ — полёнізм.
У 8-м р. поэтам ужыта форма дзеяпрыметы цяперашняга часу — „гарашчы“.
176. Октава. „Як моцны рэактыў, каморы выклікае“… Верш першы раз быў выдрукаваны ў „Вянку“. Аб годзе напісаньня гл. ўвагу да папярэдняга вершу № 175.
Рукапісныя варыянты з аўтографу (п. № IV, 13. ст. 14):
1Як рэактыў…
2Між строк лістка, ўсё роўна, як з магіл.
3Ня бачны (сакрытыя) значкі, — так цемень залівае
4Зеленаваты, чысты небасхіл,
5І праз яго патроху выглядае
6Агністых зор…
8І аб красе да сэрца гаворыць.
177. Тэрціны. Перадрук з „Вянка“ з наступнымі аўтарскімі зьменамі ўведзенымі ў тэкст з экзэмпляру № 2:
3„І жыць“ зам. „пажыць“
| 4 | 
|
Мы любім час далёкі |
| Быцьцё дзядоў у смутку. |
7„Таму вярнуўся“ зам. „і вось зьвярнуўся“.
10„Даўняю“ зам. „даўніх форм“.
Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
178. Грамада зорак „карона“.
Верш друкаваўся ў „Вянку“.
Рукапісныя варыянты (IV, 5, 4):
2У сьветлым паветры яна ляціць, як страла, і агнямі
3Яркімі ў ёй на ляту каменьні каштоўныя сталі робіцца ў небе…
179. З Крымскага. (Пераклад з украінскае мовы).
