Рукапісныя варыянты (папка IV, № 2, ст. 11):
| 2 | 
|
Каля агнішча лёг і задрамаў… |
| Каля агнішча ляжаў у лёгкім паўсьне. |
4І вясёла тады зрабілася разам мне!
5Хай, шэры попел, ты сваёй чэшуёю (луской)
10На душу попелам лажылась мне ўвесь час…
Варыянт „Нашае Нівы“:
8„блішчыць“ зам. „гарыць“.
144. Кінь вечны плач свой аб старонцы! Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1911 год, № 36 пад загалоўкам „Хай іншы жаліцца старонцы“…
Чарнавыя варыянты (п. IV, № 5, 20):
1Хай іншы жаліцца старонцы,
2Я-ж сьлёзаў ня лію ракой.
3Бо бачу: ноччу смотрыць сонца…
7Не жартуйце вы над гэтай песьняй-казкай,
8Ня дзівецеся на гэці песьні-сны.
9Пад зімовай беласьнежнай маскай
10Бачу я чароўны твар вясны…
Варыянты „Нашае Нівы“:
1Хай іншы жаліцца старонцы,
2Я-ж сьлёзаў ня лію, як вы,
3Бо бачу: ноччу глядзіць сонца…
У 6-ым р. форма „ада сна“ (зам. „ад сну“) ўжыта поэтам на ўзор рас. „от сна“.
145. Зразаюць галіны таполі адну за адной. Дата напісаньня зазначана рукою аўтара ў сьпісе вершаў „Красавік“ — 1910 год. Першы раз выдрукаваны ў „Беларускім Календары Нашае Нівы“ 1911 г.
У 8-ым радку ў экзэмпляры № 2 слова „легчы“ поэтам перапраўлена на „палеч“.
146. Рушымся, брацьця, хутчэй… Верш першы раз быў надрукаваны ў „Нашай Ніве“ 1910 год.
Варыянты „Нашае Нівы“:
2На бой з жыцьцём, пакінуўшы страх…
Разьмер вершу ня зусім вытрыманы. Звычайна поэтам разьмер паказваецца аловачнай нататкай у экзэмпляры „Вянка“ № 1; пад гэтым-жа вершам замест яе аўтарскаю рукою пастаўлены пытальнік.
147. Нашых дзедаў душылі абшары лясоў… Верш першы раз быў надрукованы ў „Вянку“.
„Дзедаў“ (зам. „дзядоў“) у 1-ым і 9-ым радкох застаўлена па вымаганьні рытмікі.
148. Ўстань, навальніца, мкні нанова. Верш першы раз быў надрукованы ў „Вянку“.
149. Ня блішчыць у час зьмярканьня і ў глыбокай цемні ночы…
Верш першы раз быў надрукованы ў „Нашай Ніве“ 1911 г., № 51-52.
Варыянты „Н. Н.“:
1„цёмнай“ зам. „цёмні“.
5„Упадуць“ зам. „упадзець“.
150. Напілося сонца са крыніц сьцюдзёных… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
