Рукапісныя варыянты (п. № IV. 5, ст. 22):
2Прыпадняла ў неба з іх ваду, як пар;
4Пар зрабіўся ў вышы чарадою хмар.
5Ўдаль яны памкнулі над зямлёй панурай.
6Мігаціць пад імі поле, бор, лука.
7Але што блішчыць там? Ці ня ты, сястрыца…
8„родная“ зам. „срэбная“.
| 11 | 
|
Уніз памкнулі хмары да радзімых грудзей… |
| Рынуліся хмары ўніз к грудзям радзімым |
12І зьліліся з імі праз крыніцы сьлёз.
У 1-ым р. прыназоўнік „са“ замест прынятага ў літаратурнай мове „з“ закінута для захаваньня разьмену вершу.
151. Ой, чаму я стаў поэтам… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
152. Даўно ўжо целам я хварэю… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1912 г. № 4.
Рукапісныя варыянты (папка IV, № 12, 10):
1Мне цяжка. Я даўно ўжо хварэю,
2Бальны душой…
5На роднай старане маёй цячэць крыніца…
| 7 | 
|
Там я, бальны, змагу пазбыцца. |
| Прынікну я да ёй, каб пазбыцца… | ||
| Нап‘юсь з яе, каб пазбыцца… |
9Ня скаржусь я!
10І нават калі ў ім загіну.
11Ня цяжкай будзеш свайму сыну
12Ты, маць-зямля.
У аўтографе верш падзелены на 4 строфы па 4 радкі ў кожнай строфе.
153. Калі зваліў дужы Геракл у пыл Антэя… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1910 год.
Рукапісныя варыянты (папка № IV, № 12, ст. 24):
4І з новай сілаю (і каб змагацца зноў), яшчэ чым раньш, сільнее.
5Падняўся ён, моцны, як дуб стары, з зямлі…
Варыянты „Н. Н.“:
Ён, каб змагацца зноў, падняўся ўраз з зямлі.
У чарнавікох захаваўся тэкст гэтага вершу на расійскай мове (п. № IV, № 13, ст. 8).
154. Бледны, хілы, ўсё-ж люблю я… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1910 г. № 37.
У аўтографе 1 р. „чахлы“ зам. „хілы“.
155. Жывеш ня вечна, чалавек, — перажыві-ж у момант век! Верш першы раз быў надрукованы ў „Нашай Ніве“ 1911 г.
156. Мудрай прамовы мёд залацісты… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1911 год, № 46.
157. Дзе вы, лясоў, палёў цьвяты? Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1911 год, № 49.
Варыянт аўтографу (п. № 1, № 5, ст. 3) і „Нашай Нівы“: 2 „мароз (іх) вас загубіў“.
