Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/482

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Рукапісныя варыянты (п. № VI, № 6):
3Зьяюць вокны, ліхтарні ў гары зіхацяць…
4Коні мчацца, трамваі трывожна зьвіняць…
Аўтарская папраўка ў 2-ім экзэмпляры „Вянка“:
3Коні мчацца, трамваі трывожна зьвіняць…

132. У Вільны. Верш у першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
Рукапісныя варыянты (п. VI. № 6):
2Вітрынамі зьяючыя крамы.
3Кавярні, мора вывесак; як плямы…
(Папка № IV, № 3):
6Газэтчыкі крычаць… Сьмяюцца дамы…

7 Гул, гоман, грук на вуліцы імкне…
Гук, грукат, звон — усё п‘яніць мяне.
Гоман: усё маўляў у сьне…

5„суюшчыя“ — форма, утвораная на ўзор рас. літар. мовы.

133. За дахамі места… Дата напісаньня зазначана рукою аўтара ў сьпісе вершаў „Красавік“ — 1911 год. Першы раз выдрукаваны у „Вянку“.
Рукапісны варыянт (папка IV, № 8):
5музыкі рыданьне…
Русіцызм: „срэдзь“ (9 р.).
У 3-ім радку „дрота“ (зам. „дроту“) застаўлена для рыфмы з словам „пазалота“ (1 р.). У 4-ым радку у слове „далёкам“ (зам. „далекім“) канчатак, як відаць, ужыты поэтам для рыфмы з словам „мрокам“ (2 р.).
У 11-ым радку ў тэксьце „Вянка“ стаіць „Удыхалі“; для рытму выпраўлена: „І дыхалі“.

134. На глухіх вулках — ноч глухая… Верш першы раз выдрукаваны ў „Вянку“.
Рукапісны варыянт (папка № IV, № 8, 7):
8палёў, курганаў і магіл…
У 14-ым радку аўтарам ужыта форма „дрыжашчы“, утвораная на ўзор расійскае літаратурнае мовы.
5„прастора“ (зам. „прастору“) застаецца для захаваньня рыфмы з словам „гора“ (7 р.).

135. Завіруха. Верш у першы раз выдрукаваны ў „Вянку“.

136. Сеў хлопчык з шкляначкай ля вулічнага ганку. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.

137. Ад сьпекі пышуць дахі і асфальт. Верш у першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
Рукапісны варыянт (папка IV, № 8, 7):
5Хоць-бы на момант жадны адпачыць!
У 2-ім радку ў тэксьце „Вянка“: „На вуліцы“. Для захаваньня рытму выпраўлена: „На вулцы“…

138. Дзьве сьмерці. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
Рукапісныя варыянты (папка IV, № 4):
1Калі патрыцый сьмерць сувора спатыкаў…
7„на… вуснах“ зам. „губах“.

139. С. Е. Полуяну. Верш першы раз быў надрукованы ў „Н. Н.“ № 50.