Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/479

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Чарнавыя варыянты (п. IV, № 13, ст. 34):

2 Сьветлыя радасьці ў сэрцы зажгла…
Згадкі збудзіла і (сэрца) радасьць зажгла (нуду разьвяла).

18„зьліем“ надзвычайная форма (зам. „сальём“).

116. Досі ўжо працы. Верш першы раз друкаваўся ў „Н. Н.“ 1910 г. № 23-24.

117. Уся ў сьлязах дзяўчына… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.

118. Сумна мне… Першы раз надрукованы ў „Н. Н.“ 1911 г. № 22.
У другім экзэмпляры „Вянка“ рукою аўтара верш закасованы (гл. ўвагу да II разьдзелу).

119. Ня кувай ты, шэрая зязюля… Верш першы раз быў надрукованы ў „Вянку“.
У другім экзэмпляры „Вянка“ рукою аўтара ён закасованы (гл. ўвагу да разьдзелу II).

120. Ян і маці. Першы раз надрукованы ў „Н. Н.“ 1911 г. № 16-17.
Варыянты ў чарнавым аўтографе № IV (№ 5, ст. 18):
5Тае воск, і ўніз па сьвечцы кропелькі сьцякаюць.
10Усё зьнікае, дагарае…
У другім другім экзэмпляры „Вянка“ рукою аўтара ён закасованы (гл. ўвагу да разьдзелу II).

121. Сэрца ные… Верш першы раз надрукованы ў „Н. Н.“ 1911 год.
У другім другім экзэмпляры „Вянка“ рукою аўтара ён закасованы (гл. ўвагу да разьдзелу II).

122. Вечар. Верш друкуецца з „Вянка“ з аўтарскай папраўкай у 15-ым радку: „роднай“ зам. „горкай“.
Першы раз надрукованы ў „Н. Н.“ 1911 г. № 33.
Варыянты ў экзэмпляры „Вянка“ № 2.
1Ясны вечар, сьветлы месяц.
2Белая дарога.
3Выйду з цеснай, душнай хаты.
4Стану ля парога.
Гэты верш зьяўляецца пераапрацоўкай народнае песьні, якую сьпявала маці поэты: „А дзе-ж тая крынічанька, што голуб капаўся“. Пачатак песьні поэтам уведзены ў 11-12 радкі вершу. (Матар‘ялы да біографіі М. Багдановіча, напісаныя бацькам пісьменьніка, ст. 79).

123. Летапісец. Перадрук з тэксту „Вянка“ з наступнымі аўтарскімі зьменамі з варыянтаў у экзэмпляры „Вянка“ № 2:

3 Тут ціша, тут спакой — ні шуму, ні клапот —
І… пільна летапіс другі ўжо год пішу:
4 Ён пільна летапіс чацьверты піша год…
Старэнна літары малыя вываджу.

12… „аб чым спрачаліся“ зам. „чаго бажалі мы“…
14„узнаюць гэта“ зам. „хай зьведаюць“…
17„яго“ зам. „мае“.

19 Так мора сіняе прымчыць да нас вадой…
Так мора — ў Гданску я чуваў — прымчыць вадой…

Радкі 11-14 аўтарам закасованы, і Літ. Камісіяй у тэкст выданьня ня ўведзены.