Старонка:Табе (1927).pdf/26

Вось чаму вочы часта так ў
сьлёзах мае,

Я ачышчусь, паверце, паверце!..

У пачуцьцях ня буду больш
сэрца паліць —
Маё сэрца…

Ах, усьмешкі і сьлёзы ня
новы!..
Я няказаных хочу казаць,
Хочу я у засмучаных словах
Душу песень маіх адшукаць…

Успаміны у сэрцы лучыняць.
Ўсе гавораць — зрабіўся я
гіцаль,

Ўсе гавораць — я сэрца раскінуў

Пазаплатанай рукавіцай…