Гэта старонка не была вычытаная
Каб тваіх гадкоў дзіця
Ды так мудра разважало!
Толькі ведаеш браток:
Мне здаецца усё, што мала
Пажывеш ты, галубок,
Бо ні любяць сьвет і людзі,
Каб таемнасьць іх хто знаў,
Каб іх душу хто і грудзі
Хто разгледзіў, разчытаў…
Ну, а што-ж ты мне, старому,
Думаў, хлопчэ, расказаць?
— Тое, дзедка, што нікому,
Кром цябе, ні можна знаць!
— Дзякуй, сынку, за увагу,
Натта рады, мой каток!
Сядзь бліжэй, а я прылягу,
Бо штось ные трохі бок…
Эхе-хе, брат! Адсьпевана
Мая песьня — і пара:
Усё нутро ужо папсавано,
Чуць трымаецца кара, —
Застагнаў дзед, кладучыся,
Лёг, шчаку рукой падпёр.
— Сьмерць прыходзе, крадучыся,
