Перайсці да зместу

Старонка:Суд (1925, Менск).pdf/12

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ЖОНКА.

Хіба-ж у судзе дзьверы ня роўна адчыняюцца для ўсіх.

СТОРАЖ.

Пабачыце, тады скажаце.

ГАРБУЗ.

То як-жа будзе?

СТОРАЖ.

Так і будзе, даў — насі на здароўе.

ЖОНКА.

Хіба-ж на яго суду няма?

СТОРАЖ.

Ёсьць. Пісар храпе там, старшыня ў хлеве на саломе, а судзьдзя тут; абы ачнуліся, калі шухнуць — узьдзівішся.

ГАРБУЗ.

Працавітыя людзі.

СТОРАЖ.

Так, працавітыя. Ну, вы тутка пасядзеце, а я пайду вадзіцы прынясу, ачнуцца — запатрабуюць. (Бярэ вядро і выходзіць).

ЖОНКА.

А мы тымчасам закусім трохі. (Села на лаву). Ну, давай сюды торбу, нешта пад грудзьмі смокча.

ГАРБУЗ (шукае ў торбе).

ЖОНКА.

Ну, чаго-ж сапеш, як кавалёў мех, даставай бараніну.

ГАРБУЗ.

Нешта не знайсьці яе.

ЖОНКА.

Хіба ты запомніў узяць яе?