Юзя. А гнала ўсё, гнала, каб зарабляць… „Маладая, маладая, а не працуе!..“ Вось я й зарабіла!..
Казюк. Юзя! ляж спаць!
Юзя. А? ляж спаць? ха-ха, можа, каб… га?.. о, не! ха-ха!..
(За сцэнай чуваць крокі).
Альжбе́та. Юзя! ціха! бацька йдзе́!
Юзя. Што мне́ бацька!.. (але заціхае, бо трохі палохаецца).
ЗЬЯВА ІХ.
Тыя-ж і Сымон.
Сымон (уходзіць без пальтоту). А… вясёлая кумпанія… Сьме́х… Радасьць… Вясе́лье… Добра!.. (да Юзі). Ты гдзе́ была?
Юзя (ня ве́дае, што адказаць). Я… была…
Альжбе́та. Сымон! А дзе́-ж пальтот?
Сымон. Ня муч, адчапіся! — Прапіў! Ну, і што?! — Мучыць цяпе́р будзеш? га?.. (пабачыўшы раскіданыя каля ложка па падлозе грошы). Скуль грошы? га? Хто даў? (да Юзі) Ты прынесла? (Паўза, глядзіць на ўсіх, усе́ маўчаць). А? скуль грошы, пытаюся! Хто даў? Чаму маўчыцё?
Юзя. Гэта мае́! Давай мне́ палову, татка! (хістаецца).
