Гэта старонка не была вычытаная
Альжбе́та. Хто хоча — працу знойдзе — ох!..
Юзя. Дык вось — знайду і я! Толькі пасьля не праклінай часіны гэтай!.. Знайду і я, — каб вас карміць — ха, ха, ха!..
Альжбе́та. Даўно пара.
Юзя. Што? Даўно пара? Мама! ці ве́даеш ты, што гаворыш! Мама!!.
Альжбе́та. Ах, някрычы! Ах, дайце ўжо мне супакой! Галава гарыць, як у агні — ох!..
ЗЬЯВА ІV.
Тыя-ж і Сымон (уходзіць).
Сымон (да Юзі). Падлажы маці што-не́будзь пад галаву… Падушку трэба будзе дзесь прадаць…
Юзя. Ня трэба, татка, не!
Сымон. А што-ж? Падушку будзеш е́сьці, ці што?
Юзя. Я ве́даю! (апранаецца).
Сымон. Куды йдзе́ш?
Юзя. Куды трэба!
Сымон. Ты як гэта мне адказываеш!
Альжбе́та. Ах, кіньце ўжо раз, ох! Галава баліць…
Сымон. Ці можаш дзе што-колечы дастаць?
