Гэта старонка не была вычытаная
Сонца золатам ў дах барабаніць
адбівае сталёвы рытм…
Як у казцы — вясёлая раніца
вечарамі на бруку гарыць.
Дзе вы, дзе, мінулыя годы!
Вам ня ўстаць з-пад конскіх падкоў,
А цяпер вось грымяць заводы.
Будзяць горад сотні гудкоў.
Хай другія па сьвеце брадзяжаць
ды шукаюць багатых зьмен.
Ах, як многа, як многа кажа
беларускаму сэрцу Менск.
|}
