Старонка:Сонечнымі сьцежкамі (1925).pdf/14

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Скалыхнуўся натоўп на Лукішках:
— На Беларусі няма шляхты!..
Можа кат успомніў за кілішкам,
як памёр мяцежнік пракляты.

Маліцца — ня наша справа.
Кастуся мы папростаму ўспомнім:
Беларусі паўстаўшай — слава,
Беларусі ў пояс паклон.

|}