| Разыходжаньне раны жывата | 5 |
| Язвавы коліт | 6 |
| Фістула дванаццаціпалай кішкі | 4 |
| Страўнічнае крывяцячэньне | 4 |
| Холемія | 8 |
| Паротыт | 4 |
| Інтоксыкацыя пры базэдавай хваробе | 8 |
і цэлы рад дробных адзіночных аскладненьняў.
Тая-ж мая думка пра пераважнае значэньне асноўнага фактару — захворваньня і выкліканага ім (або ўзростам) стану організма — можа быць даведзена і іншым шляхамШ: ілюстрацыяй прычын сьмерці пры некаторых захворваньнях.
Пры вольных грыжах я мог сабраць такія даныя: на 18 выпадкаў сьмерці прычынамі яе былі: эмболіі — 9-50 проц.; наркоз — 1; пнэўмонія — 3-18 проц.; эндокардыт — 1; пэрытоніт — 1; ілеус — 2; абвастрэньне тубэркулёзу — 1.
Калі адкінуць такія зусім выпадковыя аскладненькі, яе абвастрэньне тубэркулёзу, эндокардыт, ілеус, пырытоніт наркоз — застаюцца эмболіі і пнэўмоніі, якія паражаюць часьцей за ўсё старых людзей.
Пры зашчэмленых грыжах мы маем пэрытонітаў — амаль 50 проц.; шок — 20 проц.; эмболіі — амаль 20 проц. Тут мы бачым прычыны, якія маюць сувязь з характарам самой хваробы і зусім не залежаць ад опэрацыйнага ўмяшаньня.
Пры вострым апэндыцыце (на 243 выпадкі сьмерці) прычыны яе разьмяркоўваюцца такім чынам:
| Пэрытоніт | 60 проц. |
| Ілеус | 13 " |
| Лёгачныя аскладненьні | 9 " |
| Эмболіі і тромбозы | 7 " |
| Сэптычныя аскладненьні | 7 " |
Такім чынам, мы бачым, што асноўнымі прычынамі зноў такі зьяўляюцца сэпсіс брушыны і мэтастазы гэтага сэпсісу, да якіх трэба аднесьці і лёгачныя аскладненьні, і тромбозы, і эмболіі.
Пры хронічным апэндыцыце (колькасьць вядомых мне выпадкаў нязначная), мы сустракаем звычайна тры моманты: пэрытоніт, выпадковую эмболію і ілеус.
Пры опэрацыях на жоўцевых шляхох, асноўную ролю ў пасляопэрацыйнай сьмяротнасьці адыгрывае агульны стан хворых — за яго лік прыходзіцца 33 проц. сьмярцей. Потым ідуць лёгачныя аскладненьні — ад 13 проц. да 20 проц.; пэрытоніт -
