| 1929 г. | 2,3 проц. | ||
| Штых | 651 выпадак | - 2 сьмерці | 0,3 " |
| Джыбсон | 57 " | 5 " | 9,5 " |
| Шоур | 26 " | 2 " | 8 " |
| colspan="3" |_____________________ | |||
| 780 | 11 | 1,4 проц. |
Такая самая лічба — 1,4 проц. атрымліваецца і ў Эйзэльсбэрга[1] на 1.953 опэрацыі вальляка[2].
Сьмяротнасьць пры Безэдавай хваробе, як відаць, у 4,5 разоў большая, чым вальляку:
| Уольтон | 189 выпадкаў | 9 сьмярцей | - 4,9 проц. сьмяротнасьці |
| Пэтрэн | 130 " | 10 " | 7,7 " " |
| Лік | 218 " | 7 " | 3,2 " " |
| Джыбсон | 34 " | 7 " | 2,1 " " |
| Штых | 127 " | 11 " | 8,7 " " |
| Мартынаў | 81 " | 5 " | 6 " " |
| Оппэль | 75 " | 5 " | 6,6 " " |
| colspan="3" |________________________ | |||
| Сярэдняя | 854 " | 54 " | 6,3 " " |
Там, дзе аўтары даюць сумарную статыстыку, г. зн. вальляк просты і вальляк базэдавічны — лічбы вельмі рознастайныя. Паводле даных Ерыазэк (1927 г.) — процант сьмяротнасьці вагаецца ад 0,5 проц. да 15,8 проц. — мабыць, залежна ад пераважаньня таго ці іншага віду вальляка, з аднаго боку, і спрактыкаванасьці хірурга — з другога. Так, мы маем лічбы: Ногушы (1929 г.) — 3,3 проц. сьмяротнасьці на 882 выпадкі; Дунгіль (1929 г.) — 2,7 проц. сьмяротнасьці на 300 выпадкаў. З другога боку, малыя лічбы даюць такі процант: Вазьнясенскі — 41 выпадак — 7 проц.; Юдзін — 16 выпадкаў — 6 проц.: мой матэрыял — 46 выпадкаў — 6,5 проц.
Выдаленьне наднырніц — паводле зборнай статыстыкі Гэрцбэрга — дае 19 сьмярцей на 11 выпадкаў, г. зн. — 17 проц.; у Оппэля на 100 опэрацый было 8 сьмярцей, г. зн. 8 проц. сьмяротнасьці. Я рабіў гэту опэрацыю 5 разоў — выпадкаў сьмерці ня было.
Хваробы селязёнкі.
Хірургія селязёнкі не зьяўляецца асабліва важнай у колькасных адносінах, але яна можа нам даць некаторыя цікавыя лічбы.
У аўтароў з малымі лічбамі процант сьмяротнасьці пры спленэктоміі даволі значны.
- ↑ Спасылка на Нямецкую Вікіпедыю — Anton von Eiselsberg
- ↑ У літаратуры мы маем і меншыя лічбы: Крэйль на 1606 опэрацый меў 0,6 проц. сьмяротнасьці, Сырынг Ульм — на 1000 опэрацый — 0 сьмяротнасьці.
