Гэта старонка не была вычытаная
І ня раз, ой ня раз так бывала —
я пра гэта яшчэ не забыўся.
Я сягоньня на нашым літсплаве
ды за песьню-мужычку пабіўся.
Вось за тым я й пра вёску трыбуню, —
хай ня кажуць, што гэта дарэмна.
хай-жа знаюць, што сэрца рабунак
яшчэ крэсіцца вогневым крэмнем.
|}
